Een escort als ik (4)

De eerste confrontatie met Natalie was allerminst vriendelijk. Achteraf begrijp ik dat ook wel want het kaf van het koren scheiden blijkt in de escortwereld niet zo makkelijk te zijn. Er zijn meisjes die in een wolk van opwinding fantaseren escort te worden, maar als puntje bij paaltje komt (geen onaardige metafoor in deze tak van erotische sport) stribbelen ze tegen. Dat Natalie eerst foto’s wilde zien vond ik wel terecht. Omdat ik foto’s toch iets te expliciet vond en liever eerst de werkelijkheid wilde proeven, spraken we af ergens te gaan lunchen. Ik heb iets met het chiquere deel van Den Haag. De regering, het parlement, de internationale instituten en de ambassades huizen er en dat voel je aan als je op een mooie dag over het statige Lange Voorhout wandelt. Er ademt een belangrijkheid waar je als flamboyant meisje van in ademnood raakt. Vooral als je met aarzelende stapjes op te hoge pumps je door de mantelpakjes en krijtstreeppakken heen worstelt op weg naar je carrière als escort.

Natalie bleek geen ordinair dametje maar een vrouw van de wereld met een uitstraling van Vogue en het soort raffinement waar iedere vrouw jaloers op zou moeten zijn. Het voorbeeld van wat je zelf zou willen zijn of worden. Ze kon net goed eigenares zijn van een gerenommeerd makelaarskantoor. En eigenlijk is het woord makelaar hier niet eens zo onterecht gekozen. Voor een meisje dat meer dan latente masochistische gevoelens koestert, is het idee aan de hoogste bieder uitgeleverd te worden zoiets als een zalig luchtkasteel.

Bij een fles chablis, salade niçoise en tussen de ruggengraat van de natie genesteld, voelde ik me een nietig meisje dat voor de poorten van de grote boze wereld stond. De uitdaging was door die poort te gaan en als escort mijn seksuele emoties te exploreren.

“Ik herken mezelf in je,” zei Natalie en dat schonk me moed in deze ziedende zee van onzekerheid.

Wilde ik overtuigd worden en hunkerde ik in de stress van het moment naar de juiste woorden die mij over de grens van mijn zondigheid trokken?

“Ik accepteer alleen meisjes van wie zeker weet dat ze het uit plezier doen en die dat dan ook aan de cliënt laten voelen. Herken jij je daarin?”

De siddering die door mijn lichaam echode vergeet ik nooit meer toen ik haar mijn jawoord gaf en we na het afrekenen naar de fotograaf gingen voor de photoshoot.

De geur van het leer van haar dure BMW maakte me duizelig. De ranzigheid bleef uit in deze gecultiveerde pracht en praal. De fotostudio van de fotograaf was ook geen achterafje in een louche straat. Aan de wanden van het Jan des Bouvrie-achtige interieur hingen foto’s die zo sensueel-erotisch waren dat je in je zetel naar de zonde geneigd was te smeken door deze fotograaf vereeuwigd te worden.

Ik voelde me gespannen als een aal die levend gerookt werd, maar Natalie wist mijn spanning subtiel in opwinding om te zetten. Ze koos het hemelse Kaity-setje van L’Agent dat ik achter een Chinees lakscherm mocht uitproberen voordat de fotograaf me erin zou zien en vereeuwigen. Als lingerie de taak heeft te verhullen, het slipje met geniepige roze madeliefjes afgezet, liet nu juist precies zien wat het moest verbergen. Dat ik voor de zekerheid een dag ervoor de stoppeltjes rondom mijn “snoepgoed” glad als mijn wangetjes had gemaakt, zorgde ervoor dat ik in de hoge wandspiegel kijkend en in een aanval van ongezond narcisme, mezelf er superheerlijk uit vond zien. Dat mijn gezicht op de site van Natalie discreet geblurd zou worden, deed me diep verlangen voor de fotograaf te poseren.

Of hij me zakelijk bekeek zoals een huisarts zich niet aan je lichaam maar aan de patiënt vergaapt, weet ik niet, maar zijn ogen deden wonderen met me. De zachte stemklank waarmee hij me in de gewenste poses commandeerde, voelde voor een meisje met masochistische gevoelens als een afrodisiacum. En Natalie moet dat aan me gemerkt hebben gezien haar begripvolle blikken in mijn richting toen ik op de warmrode chaise longue lag te genieten van mijn heimelijke exhibitionisme.

Natuurlijk had ik al eens eerder stilletjes genoten van ogen die ieder detail van mijn lichaam likten. Ik had al een paar photoshoots voor een vriendje gedaan. Maar deze spanning en de context waarin het plaatsvond, brachten me in een fase van zalig fantaseren. Ik stelde me voor hoe de fotograaf onder instemmende blikken van Natalie verder ging dan fotograferen. Een beetje expert als hij moet gezien hebben dat ik ondanks de gêne die ik met mijn oogopslag aan hem toevertrouwde, signaaltjes van opwinding seinde. Zijn leeftijd, ergens zwevend tussen de 40 en 50 jaar, vormde voor mij ook geen onoverkomelijk bezwaar. Het spannende status quo waarin ik de enige van de drie aanwezigen in een gewaagde situatie was appelleerde fel aan mijn stille masochisme.

Zou ik als escort oproepen krijgen van echtparen van wie de vrouw met een satanisch genoegen mij aan haar gulzige echtgenoot offreert? Zou ze mij zelf willen verslinden? In de duisternis van mijn dirty mind kwamen situaties voor die mij ertoe dreven escort te worden. Zou een seksuele escapade met de fotograaf en onder toeziend oog van Natalie niet een zeer te veroordelen maar zalig erotisch delict zijn?

Als je aan het begin van je carrière aan je dit soort bespiegelingen waagt, komt het nooit meer goed met je, schoot als een waarschuwing door me heen. Maar dat moralisme werd meteen van tafel geveegd door mijn avontuurzin en het zalige gevoel door de fotograaf bekeken en aflikt te worden.

Terug in de BMW was ik nog steeds in verwarring over de photoshoot en snoof ik diep de zondige ledergeur van de decadente kuipstoeltjes in. O zalige zonde, zoefde door mijn hoofd terwijl Natalie een sigaret opstak en er met haar felrode lippen aan zoog terwijl ze mij van opzij observeerde.

“Ik heb zelden een meisje ontmoet dat er zo geknipt voor is als jij. Ik zag je zwelgen bij de fotograaf.”

“Was dat zo goed te zien?” bekende ik haar mijn geheime zonde.

“Morgen sta je op de site en ik weet zeker dat ik je dezelfde dag al moet bellen. Plankenkoorts?”

“Eigenlijk wel.”

“Ik help je er doorheen. Je eerste cliënt is bepalend voor je carrière als escort. Het is de eerste keer vallen of opstaan.”

Dat ze daarin gelijk had en ook kreeg vond ik bij mijn ouverture met de culinaire god Charles, die mijn debuut tot een erotische herinnering maakte die ik lang zal koesteren. Dat hij verlangde dat ik het Kaity-setje van L’Agent zou dragen maakte het tot een sensueel snoepreisje voor hem en voor mij. Lingerie is mijn fetish, en gelukkig ook van veel mannen.