Een escort als ik (10)

Natalie had me verzekerd dat het een bekend adres was van een puissant rijke cliënt. Een riant riet gekapt vakantiehuis in een rustig deel van de duinen. Maar na het akelige gekraak van mijn naaldhakken in het gravelpad wachtte me een verrassing. Niet de heer die er zijn seksuele pied-à-terre had en schichtig de deur opende maar een puistige jongen die bij het eerste openen van zijn mond een akelig soort bekaktheid liet horen.

“Kom maar verder, grietje,” sprak het ventje hautain.

Het kon natuurlijk ook een onopgeleide butler zijn dus volgde ik de zich nonchalant voortbewegende slungel naar wat de zitkamer moest zijn. Een nieuwe verrassing, want daar zat niet de belegen vaste cliënt van Natalie maar twee andere puistige typen die mij geringschattend van top tot teen in zich opnamen alsof ze nog een escort gezien hadden.

“We dachten aan een kwartetje voor een prijs,” klonk de corpsbal die me binnengelaten had.

“Al waren jullie het Juliard quartet zelve, geen sprake van,” en dus keerde ik ze mijn rug toe aanstalten makend zo snel mogelijk mijn hielen te lichten.

“Hoe ben je hoertje geworden? Vroege schoolverlater, je kon niet meekomen op school en ben op je rug gaan werken?” sneerde het ventje nog venijnig.

“Errare humanum est. Perseverare diabolicum,” vloeide over mijn tong en de knullen schoten zowat in de houding voor me. Een snolletje met atheneum hadden de puisten dus niet verwacht.

“Gut, ze heeft middelbare school gehad,” klonk het ventje als een rubberboot waaruit het ventiel getrokken was.

“En volop actief aan mijn promotieonderzoek. Thema: ‘succesvolle ouders hebben mislukte kinderen’.

Heel even was de stilte met een machete te snijden, tot een van de knullen opstond en in een schijnbaar berouwvolle houding voor me ging staan.

“Sorry voor het misverstand, we waren in een verkeerde stemming en…”

Ondanks de verkeerde stemming was die knul allerminst verkeerd maar groot en mooi als een duivelse krijger. De zweetplekken in zijn zwarte T-shirtje wonden me op, de ritssluiting van zijn jeans stond hopeloos gespannen en de stoppels op zijn kin deden in een bliksemschicht mijn tepels zwellen in de gedachte dat hij er zijn kin over kraste.

Ik moest echt naar hem opkijken, zo lang was hij. Een student maar dan wel een sportieve en met de kwaliteiten van een adonis uit de tijd van de oude Grieken. Anders gezegd, dit meisje had het niet meer en kreeg ook berouw van haar wraak op de corpsballen.

Ik schoof zijn T-shirtje omhoog en gleed met mijn snerpend roodgelakte nagels over zijn buik tot aan zijn tepels. De siddering zong door zijn hele lijf, zag ik.

“Wat hadden jullie precies in gedachten?”

Als een feniks uit zijn as, herrezen de corpsballen uit hun timide pose en kwamen als sluipende roofdieren op me af. Een menage a trois kende ik al, maar een gangbang was nieuw voor mij, en hoewel ik me wel eens vergaapt had op porno met een gangbang was dergelijk evenement nog steeds aan mijn kieskeurige neus voorbijgegaan.

Er waren in de kelder van het oude universiteitsgebouw wel eens feestelijke orgieën geweest waarbij meisjes zich door meerdere jongens lieten bespringen, maar ik had steeds de dans weten te ontspringen omdat ik het hogere zocht. Nu het gevaar door mezelf uitgelokt was en misschien zelfs opzettelijk om door de zoete wraak getroffen te worden, besefte ik dat ik het resultaat ervan niet uit de weg wilde gaan.

De heren kwamen op me af met een blik die weinig goeds beloofde en me vertelde dat ze me weleens een lesje wilde leren voor mijn arrogantie. Dat het ettertje dat in het begin al meteen op tilt sloeg en waarschijnlijk zoonlief van de schuinsmarcherende vader was, de eerste steen in de vijver zou smijten leek mij niet onterecht.

Ik rook zijn bierlucht toen hij mijn topje onhandig begon uit te trekken. Kennelijk nog niet volleerd in de hoge kunst van de erotiek, bleek zijn onhandigheid nog verder toe te kunnen nemen. Zoals hij mijn rokje uittrok en zich vervolgens als een kwezel over mijn behaatje ontfermde sloeg alles.

De andere twee knullen bleven close bij me en precies dat schonk me het gevoel van gevangenschap, waar ieder ijdel masochistisch meisje toch naar hunkert en mij deed steigeren in mijn rol als argeloos slachtoffer.

Mijn borsten in zijn handen voelde ondanks zijn jeugdige lompheid zo zalig dat ik hem met een ga-alsjeblieft-door-blik aankeek en wat hem weer verleidde tot nog meer grofheid. Alsof ze bezig waren met een scrum bij rugby werd ik beetgegrepen en naar de tafel gevoerd waar ik het diner van het drietal zou vormen. Het was me al eerder overkomen dat een van mijn kostbare La Perla-strings aan flarden ging, maar dit ging er zo fel aan toe dat ik bijna tot carpaccio gesneden werd.

Terwijl ik op mijn rug op tafel gehouden werd en het inmiddels vuurrood aangezwollen rijkeluiszoontje zijn broek had laten zakken om hard toe te slaan, verscheen de redder in nood. En kennelijk precies zoals in de regie geschreven stond. Daar beklom de werkelijke cliënt, die in dit scenario de ridderlijke minnaar mocht spelen, de bühne. Had Natalie me niet verteld dat hij in een vorig scenario de oorlogsheld mocht uithangen en een escortmeisje uit de klauwen van de vijand gered had om haar vervolgens als beloning te neuken?

Dat de ingehuurde corpsballen zich uit de voeten maakten moet hem ook deze keer een gevoel van heldhaftigheid geschonken hebben, al had hij voor deze vlucht waarschijnlijk flink moeten dokken. Zoonlief die in werkelijkheid zoonlief niet bleek te zijn, had gezien zijn erectie een groot offer moeten brengen. Maar zoals het in alle avonturen gaat, het meisje is voor de winnaar en de verliezer heeft het nakijken.

De vraag of de winnaar een vaardig minnaar was kan simpel beenantwoord worden met een driewerf ja. Genietend van zijn “heldendom” trof hij mij in gereedheid hem zijn beloning te schenken. Ik ging er voor op mijn knieën en vulde mijn mond ermee terwijl zijn handen door mijn uitwaaierende haren streek.

Ik heb iets met seks op de grond. Of het op een humuslaag is in een oeroud bos is, of op koude plavuizen, of zoals in dit geval op een handgeknoopt Perzisch karpet, het geeft een meisje dat naar onderwerping hunkert het juiste gevoel. Terwijl mijn redder zich zwetend haastte zich naar zijn onverbiddelijke hoogtepunt te werken, gaf hij mij ook waar ik recht op had. Maar niet zonder aandenken, want ik mag dan een aardig meisje zijn, op momenten van extase sta ik niet voor mezelf in. De diepe haal met mijn nagels over zijn rug en mijn beten in zijn schouders waren mijn manier om wraak te nemen. Zijn echte beproeving zou nog komen, want hoe moest hij de wonden aan zijn vrouw uitleggen: “Lieve schat, ik stapte uit de auto en toen stond er opeens een roedel wolven.”

Mijn redder zou het nog zwaar genoeg krijgen en dus koos ik snel het hazenpad naar mijn Mini Cooper.